Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

ΓΙΑΤΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΟ 2010





Αν μελετήσει κανείς τα αποτελέσματα των εκλογών του 2010, θα καταλάβει εύκολα τους λόγους που έχασε τις εκλογές ο κ. Νικολάου το 2010 και ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα να τις κερδίσει και το 2014.

Το 2010 ο κ. Νικολάου  έλαβε στον πρώτο  γύρο 1588 ψήφους από τον Παπάγο. Στον δεύτερο γύρο μόλις 1.410. Που βρίσκεται η διαφορά; Στον πρώτο γύρο που πολύ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η ποιότητα και η δυναμική των στελεχών, ο κ. Νικολάου έχοντας στο πλευρό του αξιόλογα στελέχη έλαβε τις ανωτέρω ψήφους. Στον δεύτερο όμως γύρο που μετρά  κυρίως η σύγκριση μεταξύ των υποψηφίων δημάρχων, ο κ. Νικολάου έχασε 178 ψήφους, δηλαδή πάνω από το 10% της δύναμής του! Η σύγκριση μεταξύ των δύο υποψηφίων δημάρχων έκανε την πλάστιγγα να γείρει υπέρ του κ. Ξύδη και έτσι ο κ. Νικολάου ηττήθηκε.

Ας δούμε όμως τι έγινε και στον Χολαργό. Στον πρώτο γύρο ο κ. Νικολάου κατετάγη δεύτερος συγκεντρώνοντας 3.952 ψήφους έναντι 4.184, που συγκέντρωσε ο κ. Δεμερτζής. Στο δεύτερο γύρο συγκέντρωσε 5.043 ψήφους, δηλαδή αύξησε κατά 1091 ψήφους τη δύναμή του. Ο κ. Ξύδης στον μεν Χολαργό υπερδιπλασίασε τις ψήφους του στο δεύτερο γύρο συγκεντρώνοντας 4.075 ψήφους έναντι 1.809 ψήφων στον πρώτο γύρο, ενώ στον «δικό» του  Παπάγο συγκέντρωσε 1711 ψήφους περισσότερους στο δεύτερο γύρο έναντι του πρώτου.

Με βάση τα παραπάνω συνάγεται ότι α) ο κ. Νικολάου στον Παπάγο έλαβε λιγότερες ψήφους στο δεύτερο γύρο, όταν έπαυσε να ισχύει η σταυροδότηση των στελεχών του. β) ο κ. Νικολάου δεν κατάφερε να συσπειρώσει το Χολαργό, ενώ ο αντίπαλος του κατάφερε και συγκέντρωσε  το 80% των Παπαγιωτών. Όλα τα υπόλοιπα  για ανίερες συμμαχίες, παγκόσμιες συνωμοσίες, διαπλοκή των εκδοτών και παιχνίδια με το ΠΑΣΟΚ είναι δικαιολογίες και παρηγοριές, για να συγκρατούν τα τελευταία τρία-τέσσερα στελέχη γύρω από τον πρώην δήμαρχο. Αυτά όμως δεν μπορούν να πείσουν κανέναν.

ΣΥΝΕΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ Ο ΧΟΛΑΡΓΟΣ, ΕΧΑΣΕ Ο  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ!!
Πιστεύει κανείς άραγε πως το 2014 τα πράγματα θα αλλάξουν;
Πιστεύει κανείς πως ο κ. Νικολάου, που αποκαλεί διαρκώς τον Παπάγο «χωριό», θα αυξήσει την αποδοχή του εκεί;
Πιστεύει κανείς πως είναι δυνατόν να συσπειρώσει τον Χολαργό χωρίς τα βασικά του στελέχη και χωρίς το μηχανισμό του δήμου;
Πιστεύει κανείς πως χωρίς καμία συμμαχία εντός και εκτός Δημοτικού συμβουλίου ο κ. Νικολάου έχει τύχη;
Πιστεύει κανείς ακόμα σε ... «φαντάσματα»;

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΡΑΣΕ!
Ο ΔΗΜΟΣ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΕΑ ΠΡΟΣΩΠΑ!

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ (Μέρος Β)




Επιστολή ανώνυμου.



Η επιτυχία ενός εγχειρήματος αναμφισβήτητα είναι έννοια όχι μόνον ποσοτική, αλλά και ποιοτική. Οι δύο αυτές συνιστώσες αλληλεπιδρώντας συντελούν στο χαρακτηρισμό μιας προσπάθειας ως επιτυχημένης ή όχι. Επανερχόμαστε λοιπόν στην περίφημη συγκέντρωση του τέως δημάρχου Χολαργού κ. Δ. Νικολάου και θα αξιολογήσουμε σημείο προς σημείο τα βασικά της στοιχεία.
Ακόμα και αν χαρακτηρίσουμε ως αξιοπρεπή τον αριθμό των παρευρεθέντων στη συγκέντρωση του κ. Νικολάου (γεγονός εξόχως αμφιλεγόμενο), θα πρέπει να εκτιμήσουμε τη σχέση προσπάθειας-αποτελέσματος. Οι κακόγουστες αφίσες που ρυπαίνουν τις κολόνες της πλατείας Δημοκρατίας, σε συνδυασμό με τον κυκεώνα μηνυμάτων, τηλεφωνικών επαφών, διαδικτυακής κινητοποίησης  και προσωπικών παραινέσεων δεν απέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ένας στους δέκα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του κ. Νικολάου και βέβαια ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ.
Όταν από το σύνολο των βουλευτών της ΝΔ στη Β Αθηνών, δεν παρευρίσκεται ΚΑΝΕΝΑΣ, αγνοώντας την υποτιθέμενη λαοθάλασσα των εν δυνάμει ψηφοφόρων τους, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ.
Όταν στο δελτίο τύπου των Ενεργών Δημοτών αναφέρεται 11 φορές η λέξη τέως ή πρώην και όταν καταμετρά κανείς (με βάση το δελτίο αυτό) 25 άτομα που επίσημα και αποδεδειγμένα δεν έχουν σχέση με το Χολαργό ή με τον Παπάγο ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ.
Όταν υποτίθεται πως κλείνεις την Περικλέους και <<γεμίζεις τις δύο παρακείμενες αίθουσες του Πνευματικού Κέντρου και τους εξωτερικούς χώρους του Δημαρχείου>>, στη δε φωτογραφία από τη συγκέντρωση που αναρτάται στο blog του ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ, διακρίνονται ΚΕΝΟΙ διάδρομοι και τρεις κενές θέσεις καθημένων, είναι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ.
Όταν στη συγκέντρωσή σου δεν παρευρίσκονται κορυφαία ΙΣΤΟΡΙΚΑ στελέχη της παράταξης σου, οι πρώτοι σε σταυρούς σε Παπάγο-Χολαργό και το 60% της Δημοτικής σου ομάδος, κι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ.
 
Άρα λοιπόν η εκδήλωση του κ. Νικολάου ΑΠΕΤΥΧΕ να δώσει το μήνυμα της ολικής επαναφοράς. Απέτυχε όχι μόνον να προσελκύσει και να αθροίσει νέες δυνάμεις, αλλά ακόμη και να συσπειρώσει τα στελέχη και τον κόσμο των Ενεργών Δημοτών του 2010.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ Δ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΡΑΣΕ 
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΕΛΙΔΑ



Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ (ΜΕΡΟΣ Α)








Επιστολή ανώνυμου.


Σε μια άνευρη και χωρίς παλμό συγκέντρωση, οι τελευταίοι εναπομείναντες οπαδοί του πρώην δημάρχου Χολαργού κ. Δ. Νικολάου, αποχαιρέτισαν την Κυριακή τα τελευταία τους όνειρα για την μεγάλη επιστροφή.
         Η πολυθρύλητη συγκέντρωση των 1000 ατόμων αποδείχτηκε τελικά κατώτερη κάθε προσδοκίας. Μαζί με συμπαθείς δημότες όμορων δήμων και προσκεκλημένους που ελάχιστη ή μηδενική σχέση έχουν με το Χολαργό και τον Παπάγο, οι λιγοστοί οπαδοί του κ. Νικολάου δεν μπόρεσαν σε καμμία περίπτωση να ζεστάνουν τα παγωμένα χαμόγελα των στενών υποστηρικτών του πρώην δημάρχου.
         Παρά την επιστράτευση ατόμων όπως ο κ. Νικήτας Κανάκης, την προσφορά βασιλόπιτας και λοιπών εδεσμάτων, τα τραγούδια και το λοιπό καλλιτεχνικό πρόγραμμα, ο αναιμικός χαρακτήρας της συγκέντρωσης δεν είναι δυνατόν να εμπνεύσει πλέον αισιοδοξία σε κανέναν.
         Αν αναλογιστεί μάλιστα κανείς το γεγονός πως επί είκοσι μέρες εκατοντάδες τηλεφωνήματα, sms, facebook, ικεσίες και προσωπικές παρακλήσεις σε όλο το Χολαργό και σε μεγάλο τμήμα του Παπάγου, μαζί με ασφυκτικές πιέσεις δημιούργησαν ένα κλίμα προσμονής και προσδοκίας, ο αριθμός των συγκεντρωθέντων που μετά βίας προσέγγιζε τα 250 άτομα, χαρακτηρίζεται απογοητευτικός, όσο και αν οι πολιτικάντικες μέθοδοι διασποράς τους σε στρατηγικά σημεία, προσπάθησαν αν δημιουργήσουν εικόνα «λαοθάλασσας».
         Παρακολουθώντας κανείς την συγκέντρωση και την ομιλία του κ. Νικολάου, διαισθανόταν ξεκάθαρα πως το τέλος είναι πιο κοντά από ότι θα περίμεναν και οι πιο φανατικοί αντίπαλοι του κ Νικολάου. Αν μάλιστα σκεφτεί και το γεγονός πως η εν λόγω συγκέντρωση ήταν αισθητά μικρότερη από εκείνη του πρώην συνεργάτη του κ. Νικολάου κ. Γ. Κεχρή, τα συναισθήματα γίνονταν ακόμη οδυνηρότερα.
         Απορίας άξιο είναι μάλιστα ποιος αισθανόταν περισσότερο μόνος την Κυριακή. Ο τ. δήμαρχος κ. Νικολάου ή οι τελευταίοι σωματοφύλακές του που βλέπουν πλέον τον τυφώνα των εξελίξεων να συντρίβει κάθε ελπίδα ανάκαμψης του.
         Ο Δ. Νικολάου αναμφισβήτητα έκλεισε τον πολιτικό του κύκλο. Η συγκέντρωσή του αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της αυτοδιοικητικής του παρουσίας. Σε αυτόν εναπόκειται πλέον να επιλέξει πως θέλει να κλείσει αυτόν τον κύκλο. Το σίγουρο όμως είναι ένα

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΡΑΣΕ

ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΕΛΙΔΑ

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Η προσπάθεια επαναφοράς του πολιτικού πτώματος Νικολάου










Στις 20 Ιανουαρίου ο κ. Νικολάου οργανώνει πολιτική εκδήλωση - φιέστα για την κοπή της πίτας των Ενεργών Δημοτών. Μάλιστα, συνεργάτες του αναγγέλλουν μέσω της ηλεκτρονικής ιστοσελίδας του Ανεξάρτητου Παρατηρητή ότι: «Θα δείτε τη συγκέντρωση του Νικολάου στις 20 Γενάρη και θα τρίβετε τα μάτια σας». Κόσμο θα μαζέψει, το ζήτημα είναι, πόσοι τελικά θα τον ψηφίσουν.
Ας θυμηθούμε όμως τις εκλογές του 2010, τότε που ο Νικολάου υπέστη πραγματική πανωλεθρία. Ηττήθηκε με 20 μονάδες διαφορά, ενώ φυσιολογικά θα έπρεπε να θριαμβεύσει, αφού εκπροσωπούσε δήμο 2.5 φορές μεγαλύτερο σε πληθυσμό. Στην ουσία ο κόσμος δεν ψήφισε τον Ξύδη, αλλά καταψήφισε τον Νικολάου. Τα λάθη του Νικολάου έδωσαν στον Ξύδη την νίκη. Αυτό που μέτρησε επικοινωνιακά, ήταν η αγελαία συμπεριφορά συνυφασμένη με το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, η έλλειψη παιδείας και κουλτούρας του αρχηγού των Ενεργών Δημοτών. Επιπλέον, η οχτάχρονη διοίκηση των Ενεργών Δημοτών στιγματίστηκε από την έλλειψη οργάνωσης και μεθοδικότητας, την λογική της «τελευταίας στιγμής», και την τακτική του «άρπα κόλλα». Απτά παραδείγματα είναι η αδυναμία αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών, η μη σύνταξη απολογισμών και ισολογισμών, η προβληματική ολοκλήρωση σημαντικών έργων.
Έτσι, ο λαός έκρινε και καταδίκασε την πολιτική Νικολάου και κυρίως τον ίδιο τον Νικολάου αφού την δεύτερη Κυριακή, που μετρά η προσωπικότητα και η εικόνα του εκάστοτε αρχηγού, οι Ενεργοί Δημότες ελάχιστα βελτίωσαν την δύναμή τους.
Μετά από αυτή την συντριπτική ήττα αντί ο πρώην δήμαρχός μας να τα μαζέψει και να πάει σπίτι του, ζητώντας πρώτα μια συγγνώμη από τον κόσμο που τον εμπιστεύτηκε και τους συνεργάτες που τον στήριξαν, αποφάσισε να συνεχίσει. Εδώ πια μιλάμε για θράσος.
Θεωρητικά ο καθένας δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία αρκεί να συνειδητοποιήσει και να διορθώσει τα λάθη του που τον οδήγησαν στην ήττα . Σε αυτή την περίπτωση όμως και στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατο, γιατί είναι γνωστό ότι «ποτέ του χοίρου το μαλλί δεν γίνεται μετάξι».
Προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά η συμπεριφορά του ήταν ακριβώς η ίδια. Εκδηλώνει την επιθετικότητα και την υστερία του μέσα από το λεξιλόγιο ενός μαουνιέρη. Όλοι τον θυμούνται προεκλογικά «ως μαινόμενο ταύρο» να ορμά για να δείρει τον Βραχιολίδη μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Μετεκλογικά, το μόνο που κάνει είναι να εμφανίζεται για μισή ώρα στο Δημοτικό Συμβούλιο και να προκαλεί με την συμπεριφορά του υβρίζοντας χυδαία οποιονδήποτε θεωρεί εχθρό του. Άκληρο αποκάλεσε τον κ. Ξύδη, Βρωμοπαπαγιώτισσα την κ. Πολυκαλά. Κάποιες φορές νομίζει ότι βρίσκεται στην οικοδομή. Πολλά τα «κατορθώματα του», αδύνατο να αναφερθούν όλα.
Η ακατάσχετη χωρίς αντίκρισμα υποσχεσιολογία που τον χαρακτήριζε προεκλογικά, χειροτέρεψε μετεκλογικά. Άμεσα μετεκλογικά υποσχόταν συνέδριο των Ενεργών Δημοτών για συζήτηση και προσδιορισμό των αιτιών της ήττας, συνέδριο επανίδρυσης, προγραμματικό συνέδριο. Έταζε «λαγούς με πετραχήλια». Τίποτα όμως δεν πραγματοποίησε. Μίλησε για την έκδοση εφημερίδας, και κατάφερε μέσα στα δύο χρόνια να τυπώσει μόνο δύο φύλλα.
Ο τρόπος δράσης του πολιτικού άντρα παραμένει αμετάβλητος. Αυτό όμως που πραγματικά ενοχλεί, είναι οι συνεχείς παλινωδίες του. Βλέπουμε τον Νικολάου να αλλάζει γνώμη και πολιτική θέση ανάλογα με τον ομιλητή και την περίσταση. Όπως φυσάει ο άνεμος ευνοϊκά για αυτόν.
Ενώ στην αρχή πολέμησε και σταμάτησε τα έργα στην Αγία Σκέπη, στην συνέχεια αποδέχθηκε την πολιτική θέση του Ξύδη ότι ο περιβάλλοντας χώρος της Αγίας Σκέπης δεν είναι χώρος πρασίνου.
Ενώ αρχικά ασκούσε μια ακραία αντιπολιτευτική κριτική, τελευταία έφθασε στο σημείο να είναι ο πρώτος επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, που υπερψήφισε τον προϋπολογισμό.
Μέχρι που έφτασε στο σημείο μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο να δηλώσει μάρτυρας υπεράσπισης του Ξύδη για την υπόθεση του προστίμου, που επέβαλλε το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών στον Παπάγο και αφορούσε την παράνομη τοποθέτηση containers σε δασική έκταση.
Κάποια στιγμή βρέθηκε αντιμέτωπος με την πολιτική Ξύδη και κοβόταν για το «Παπάγου Τένις Club». Στην συνέχεια υπερψήφισε την πρόταση Ξύδη για χορήγηση ενός χρόνου άδειας λειτουργίας. Μετά από ένα μήνα σε δημόσια εκδήλωση Συλλόγου της περιοχής δήλωσε ότι θα άρει την υποστήριξή του, αν μέσα σε δέκα ημέρες δεν ανοίξει το Club για όλους τους Δημότες. Τελικά δεν έκανε τίποτα.
Χαρακτηριστικές είναι οι παλινωδίες του με τον Πολύδωρα. Όταν τα πρώτα χρόνια στηριζόταν στον Πολύδωρα, τον αποκαλούσε προστάτη του Υμηττού και πρώην Δήμαρχο Χολαργού. Τον τελευταίο χρόνο της Διοίκησής του, τον αποκαλούσε Δήμαρχο της Χούντας. Κάποια στιγμή πριν από τις Βουλευτικές Εκλογές σταμάτησε η αντιπαράθεση τους και ο Πολύδωρας έγινε δειλά - δειλά για τον Νικολάου ξανά ο Προστάτης του Υμηττού. Αυτό όμως κράτησε μόνο δύο μήνες, γιατί ξαφνικά έγινε πάλι ο Δήμαρχος της Χούντας.
Δυστυχώς για τον Νικολάου ο πολιτικός λόγος, οι πολιτικές αρχές, οι κόκκινες διαχωριστικές γραμμές απουσιάζουν. Δεν υπάρχει ούτε πολιτική τσίπα, ούτε σταθερότητα στις απόψεις του. Υπάρχει μόνο ευκαιριακή σκοπιμότητα.
Ο Νικολάου είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα της μετριότητας, του κενού λόγου και του εντυπωσιασμού. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα: «Ο θανάσιμος εχθρός μου τώρα γίνεται ο καλύτερος φίλος μου αύριο».
Αχαλίνωτη η φιλοδοξία του πρώην δημάρχου μας, αφού αποφασίζει να κατέβει στις επόμενες εκλογές. Προφανώς νομίζει ότι ο κόσμος πιστεύει στα φαντάσματα...